Deel VI: Arles & auto's

Vanuit het land van pain au chocolat als ontbijt, waar de zon nog altijd schijnt - ook in oktober is het 25 graden. (geen zorgen, Fransen trekken zich daar weinig van aan en dragen nu sjaals/lange broeken/truien/jassen).

Omdat ik deze blog toch nog af en toe moet updaten: Arles

Arles. Stad van Romeinen, Romaanse kunst, en Vincent Van Gogh. Er rijden bussen naar alle steden in de regio en als je onder de 26 bent kun je voor 2e 24 uur reizen. (wel nadat je een kaart hebt aangemaakt met kopie paspoort, 3 pasfoto's en 4 formulieren ingeleverd bij het juiste loket). Reisgenoot: Grant. Grant is gay, studeert om acteur te worden en is Amerikaan. Hij is hier per ongeluk in politicologie geplaatst door een foutje van de universiteit (maar leek me al zo'n atypische sciencepo student). Ik denk niet dat je ooit een enthousiaster persoon vind om oude romeinse zooi te bezoeken dan een Amerikaan ;)

In Arles bleek dat het een speciale dag was en daarom was alles gratis. Daarom hebben we ons uitgeleefd met een Romaanse basiliek (12e eeuws! zo oud! ik heb geprobeerd uit te leggen dat mijn dorpskerkje ook 12e eeuws is, maar dat leidde alleen tot een halve hartaanval bij een Amerikaan die maar amper kan bevatten dat er ZULKE OUDE DINGEN BESTAAN). In de Romaanse kerk in kwestie zijn een hele berg relikwiën bewaard gebleven (helaas erg slecht te fotograferen). Na een vis-a-vis met Antonius de Woestijnvader, werd het tijd voor het hoogtepunt van de trip: het Romeinse theater. Fransen doen niet zo moeilijk over Romeinse dingen, dus het theater wordt nog steeds gebruikt. Grant probeerde zijn beste monoloog uit en het werkt: ook op de bovenste rijen was het goed te horen.

Kon deze dag nog mooier worden? Jazeker! Op enkele meters van het Romeinse theater ligt nog een Amfitheater! Frankrijk heeft net als Spanje een traditie van stierenvechten, dus dat maakt het bezoek bijzonder onwerkelijk. Net als 2000 jaar geleden, kon je ook nu een kaartje kopen om te zien hoe mensen grote dieren doden. Op de dag dat wij er waren was er helaas/gelukkig geen gevecht, maar op een gegeven moment kwam er een dappere straatkat vol trots de arena in paraderen.

Na het Amfitheater kwamen we erachter dat we ook gratis in de gangen onder het stadhuis konden. Natuurlijk hebben we dit gedaan, maar er hing geen enkel frans bordje om uit te leggen wat het nu eigenlijk was. Achteraf bleek dat die donkere, vochtige gangen onder het Romeinse Forum lagen en dat ze daar slaven hielden? (wikipedia: cryptoportiques)

Op de terugweg kwam de bus niet opdagen dus zijn we met de trein naar Marseille gereisd en vanaf daar met de bus terug naar Aix. Op dat soort momenten mis je iemand met een auto! De enige student die hier een auto heeft is een duitser, Felix, en hij is er ook heel zuinig op. Dat is ook niet zo gek als je ziet hoe Fransen hier rijden en vooral: parkeren. Zelfs ik had hier mijn rijbewijs makkelijk kunnen halen. Inparkeren doe je door eerst achteruit te rijden totdat je de auto achter je raakt, en daarna te corrigeren en vooruit te rijden totdat je de auto voor je raakt. Alle franse auto's hebben plastic bumpers (en deuken). Toen de Duitsers dat voor het eerst zagen, kregen ze een hart aanval. De Duitse cultuur van "als er iets met mijn auto gebeurd zul je dat niet overleven" is vrij sterk en het zal nog heel wat jaren kosten voordat Felix zo geintegreerd is dat hij op de Franse manier zal rijden...

Volgende keer: eten. leef ik nu echt alleen maar op baguettes en fromage?